In onderwijs heerst er een cultuur om conflicten en moeilijkheden te individualiseren en te problematiseren. Zo werken we het label van de 'moeilijke leerling' in de hand. Een leerling die dat label heeft, geraakt er daarna erg 'moeilijk' van af.
In deze nascholing zien we conflicten in eerste instantie als een collectieve verantwoordelijkheid, waaruit collectief geleerd kan worden. We haalden de mosterd in Ecuador, waar problemen via restoratieve cirkels worden gecounterd en voegden er het verhaal van strengths-based learning aan toe. Zo werd een methode ontwikkeld waar ervan wordt uitgegaan dat langdurige conflicten niet verdwijnen door 'een goed gesprek', gevolgd door sancties, maar dat een groep de tijd moet krijgen om andere gedragspatronen te ontwikkelen. Niemand vindt conflicten leuk, ook de aanstoker niet. Geven we die de ruimte, samen met de rest van de klas, om ander gedrag te leren ontwikkelen?
Je leert in deze nascholing verschillende processen kennen en hanteren om dit te bewerkstelligen en wordt daarbij ondersteund door een rigoreus stappenplan dat vertrekt van de leerlingen, maar waarbij het hele lerarenteam en ouders kunnen betrokken worden. Collectieve verantwoordelijkheid eindigt immers niet bij de klasmuren.
De stapsgewijze aanpak werd zowel in lagere als secundaire, superdiverse scholen ontwikkeld, voornamelijk in kansarme wijken. Die aanpak werkt het best in een kort, maar intensief traject. Reken op een achttal sessies met een klas en opvolging nadien.
